Het Parool: Student doet dezelfde klus voor minder geld

Met zijn bemodderde werkschoenen, rossige baardje en zwarte handen is Ivo nauwelijks van een echte tuinman te onderscheiden. Leunend op een schoffel beziet hij zijn werk. Een strook van vier bij anderhalve meter onkruidvrije tuin steekt nu kaal af bij de resterende wildernis. “Je ziet wel resultaat,” zegt hij tevreden. Alleen zijn T-shirt verraadt dat hier geen hoveniersbedrijf aan het werk is. Eager People, staat er op te lezen. Ivo (26) werkt sinds een paar maanden als tuinman en verhuizer voor dit zogeheten studentenklusbedrijf. “Als je te lang studeert, dan krijg je geen geld meer van de overheid. Dan moet je werken,” zegt hij met Limburgse tongval.

Bijklussende studenten zijn niets nieuws. Het inhuren van een student via een studentenklusbedrijf is dat wel. De laatste jaren hebben verschillende daarvan het licht gezien, allen met nagenoeg hetzelfde concept. De klant huurt een paar studentenhanden -of hersenen voor klussen variërend van muren witten tot computers virusvrij maken, tegen een tarief dat tussen van een vakman en een Oost-Europese klusser in ligt.

Drie uur de tijd heeft Ivo vandaag om de met onkruid overwoekerde tuin van Martha Bosch (26) te wieden. Dat gaat wel lukken, denkt hij. “Anders ga ik nog wel even door.”

Vanochtend heeft hij nog een vijver gedempt. Drie uur staan scheppen. Vieze handen heeft hij geen moeite mee, en het tuinieren kreeg hij van huis uit mee. “Een groene opvoeding,” aldus Ivo. “Mijn ouders hebben een grote tuin.” Meter voor meter gaat hij het onkruid te lijf met de schoffel. Wat er overblijft trekt hij er met zijn blote handen uit. “Hij is heel secuur,” zegt Bosch.

Bosch, die werkt als freelance zangeres, kwam er maar niet aan toe om de twintig vierkante meter jungle in haar achtertuin onder handen te nemen. “Ik was er wel aan begonnen, maar het ging veel te langzaam. Dus toen ben ik op zoek gegaan. Ik typte tuinman in op google, en de eerste hit was Eager People. Ik heb niet meer verder gezocht. Een echte tuinman zou te duur zijn, ik heb er geen vijftig euro per uur voor over. Dan zou ik het toch maar zelf doen.” Meestal is Ivo aan het werk bij oude mensen die hun tuin zelf niet meer kunnen onderhouden. Onkruid wieden, snoeien, dat soort dingen. Klussen doet hij ook, van schilderen tot vloeren leggen. En verhuizingen. €9,50 per uur krijgt hij voor zijn werkzaamheden. “Voor een studentenbaantje verdient het wel goed, en het is heel afwisselend.”

De oprichters van de studentenklusbedrijven zijn veelal pas afgestudeerde twintigers, die van hun bijbaantje als oppas of tuinman hun werk gemaakt hebben. Zo ook Gerhard te Velde (28). In 2008 begon hij met twee vrienden Eager People, het eerste studentenklusbedrijf van Nederland. De drie klusten tijdens hun studies bij als tuinstudent in Utrecht. Er bleek meer vraag naar hun werkzaamheden dan ze aankonden. Vrienden werden ingeschakeld om aan de vraag te voldoen, en zo ontstond het idee voor een studentenklusbedrijf.

Inmiddels heeft Eager People een paar honderd studenten in zijn bestand die bij zo’n vijfduizend klanten klussen, verhuizen, tuinieren en computerproblemen verhelpen.

Sinds een jaar kan ook de Amsterdammer een klusstudent inhuren bij Eager People. De PC-student is het populairst, zegt Te Velde. “Vooral oudere mensen weten niet hoe ze met computers moeten omgaan. Onze studenten komen ze dan uitleggen hoe ze foto’s op hun PC kunnen zetten bijvoorbeeld.”

Eager People werkt samen met de Oppas- en Poetsstudent, van de Amsterdamse (ex-)studentes Lotte en Anne van Oudheusden (24 en 25). Toen de twee begonnen aan hun studies aan de UvA boden ze zichzelf op verschillende websites aan als oppas. Het grote aantal reacties deed ze besluiten een netwerk te beginnen om studenten op zoek naar oppasadressen te koppelen aan gezinnen: de Oppasstudent. De klant betaalt hiervoor een maandelijks lidmaatschap en de kosten voor de bemiddeling. De oppas zelf wordt contant uitbetaald, ongeveer zeven euro per uur.

Begin 2010 richtten de twee zussen ook de Poetsstudent op, volgens dezelfde principes als de Oppasstudent. Huishoudens op zoek naar een poetshulp worden gekoppeld aan een student, op basis van de persoonlijke wensen van de klant. Hiervoor betalen ze eenmalig een bedrag van rond de vijftig euro. Voor de werkzaamheden zelf moet €11 per uur neergelegd worden. Studente Renske geeft wekelijks het huis van Anneke (35) een poetsbeurt. Maar kunnen studenten wel schoonmaken? “Ik vind het juist prettig om een student als werkster te hebben. Renske maakt heel goed schoon en toont initiatief door dingen te doen waar ik niet om gevraagd heb. Lichtknopjes schoonmaken bijvoorbeeld. Ze legt altijd een briefje neer met wat ze heeft gedaan.”

Daarbij is het fijn dat de poetsstudenten flexibel zijn, zegt Anneke. “Ik wilde een witte werkster, dus een illegale schoonmaakster viel af. Bij een ander bedrijf, Homeworks, zat ik vast aan een minimum aantal uren. Dat werkte niet zo goed. Ik had al een oppas via Oppasstudent, en zo kwam ik ertoe om ook een poetsstudent in te huren. Renske komt wekelijks tussen haar colleges door twee uurtjes schoonmaken. Dat bevalt heel goed.”

De opmars van studentenklusbedrijven zijn een gevolg van de crisis, denkt Te Velde. “Mensen willen hun geld nu zoveel mogelijk in hun zak houden. Ze vinden een aannemer of hovenier te duur, en zo komen ze bij ons terecht.” Toegegeven, een Pool of handige buurman inhuren om je huis te schilderen is goedkoper, maar Eager People werkt wit en is ‘een betrouwbaar alternatief voor een dure professional of goedkope knoeier’, aldus Te Velde.

Max Boodie (47) was aanvankelijk van plan om zelf aan de slag te gaan. Na een jaar of zes waren de muren niet meer zo wit als ze eens waren, vond zijn vrouw. Hij vroeg een schilder wat het schilderen van zijn gehele etage zou gaan kosten. Drieduizend euro, was het antwoord. Boodie: “Daar ga je toch liever van op vakantie? Zo’n prof is niet te betalen. Als ik me drie dagen kwaad maak in mijn eentje dan is het ook gedaan. Ik doe het wel, heb ik toen tegen mijn vrouw gezegd.”

Toch is het vandaag klusstudent Pim die de verfroller ter hand neemt. Voor €24,50 per uur maakt hij de muren weer egaal wit. De verfspullen heeft Boodie gehaald. Als een ware prof gaat de pabo-student aan het werk. Plinten worden afgeplakt en over de vloer gaat een laag plastic. Ook de kozijnen kan hij wel even bijwerken, merkt hij op.

De klusstudent is een goed alternatief voor de vakman, vindt Boodie. “Ik heb ook wel eens een Pool ingehuurd om het houtwerk te doen, voor €16 euro per uur. Zwart. Vier weken was hij ermee bezig, en hij wilde ook de hele tijd met ons mee eten. Of hij nam zijn eigen Poolse prakje mee. Ik vond het maar niets.”

Het praat ook een stuk makkelijker met een klusstudent, zegt Boodie. “Er komt iemand in je huis waarmee je iets gemeen hebt. En ze denken met je mee.” Drie jaar geleden huurde hij ook een student in, om een computernetwerk aan te leggen bij hem thuis. Een keurig geschoren nette jongen diende zich aan. “De ideale schoonzoon.” In een paar avonden legde hij het gevraagde netwerk aan en zocht daarbij ook de benodigde spullen voor hem uit, voor €29,50 per uur. Monteurs van providers komen er niet in bij Boodie. “Dat zijn prutsers.”

Bang dat de klusstudenten minder goed werk afleveren dan de ‘echte’ schilder is hij niet. “Niet elke willekeurige student kan zich aanmelden als klusstudent, ze doen daar wel een voorselectie.” Dat Pim twintig minuten te laat aankwam ziet Boodie door de vingers. “Op de pabo kunnen ze niet rekenen.”

Van alle markten thuis

Voor de digibeten zijn er de pc-studenten, die vaak de helft goedkoper dan een monteur van de provider je wifi-netwerk aanleggen, of je computer virusvrij maken. De kantoorstudent kan zowel administratief werk verrichten als receptie. Ook schoonmaken, koken en oppassen behoren tot de mogelijkheden, net als het inhuren van een student als chauffeur. Verder bestaan er de studentenhorecabedrijven, die studenten inzetten voor allerlei cateringklussen. Tot slot verhuurt het uitzendbureau Draagkracht studenten als kistendrager bij uitvaarten.